Kurs Metodyki Harcerek

Bez tego nie ma harcerstwa!

 

Czy pamiętasz dlaczego przyszłaś na swoją pierwszą zbiórkę harcerską? A dlaczego dołączyłaś do drużyny i dotarłaś aż do miejsca, w którym pełnisz funkcję przybocznej? Wszystkie wyjazdy, obozy, niezapomniane przygody - dlaczego w nich uczestniczyłaś? Na pewno zorganizowałaś mnóstwo zbiórek, a harcerstwo niejednokrotnie kojarzy Ci się z nieprzespaną nocą, organizowaniem gry dla zastępu lub drużyny przez wiele żmudnych godzin. Na pewno towarzyszą Ci momenty słabości, ale potem dostajesz porcję energii i na nowo podejmujesz decyzję pełnienia kolejnej służby. Nikt nie stoi nad Tobą z przysłowiowym batem. Drużynowa przydziela Ci obowiązki, ale to Ty podejmujesz się ich, bo chcesz, bo to wynika z Twojej nieprzymuszonej woli. Masz pełną dobrowolność.

Podejrzewam, że działanie wynika z Twoich własnych chęci, akceptacji idei harcerskich i przekonania, że to co robisz przynosi dobre owoce.

 

Chyba każda jednostka spotyka się z problemem harcerek, które biernie podchodzą do uczestnictwa w zbiórkach, wyjazdach, ciężko idzie im realizacja próby na stopnie i robienie sprawności harcerskich. Powiesz pewnie, że to jest jej własna wola i według zasady dobrowolności nie powinniśmy jej do tego zmuszać. Tak, to prawda. Nie możemy nikogo zmuszać do tego, aby się rozwijał, aby miał chęci i zapał do działania. Jednak w pracy z drużyną powinniśmy stworzyć metody, które w odpowiedni i skuteczny sposób zachęcą harcerki do służby (najlepiej poprzez przykład własny). Druhna musi sama chcieć żyć zgodnie z harcerskimi ideałami, dostosować swoją wolę do harcerskiej woli druhny zastępowej, drużynowej i swoich współtowarzyszek. Nie da się ukryć, że zdarzają się osoby, w których ciężko wzniecić ogień harcerskiego zapału. Ewa Grodecka w książce pt. “O metodzie harcerskiej i jej stosowaniu” przyjmuje stanowisko, że w takim wypadku powinniśmy zrezygnować z naszych zamierzeń wobec danej harcerki. Tłumaczy to tym, że jedyne metody jakie nam w tym wypadku pozostają to nakaz, przymus i kontrola, ale są one sprzeczne z celem i metodą harcerstwa.
Tak więc nie pozostaje nic innego jak odpowiednie zachęcanie druhen, aby nie czuły się skrępowane, a harcerskie życie było dla nich czymś naturalnym i pozytywnym. 

 

Na pewno dobrze znane są Ci punkty Prawa Harcerskiego. Z ich przestrzegania rozliczamy siebie sami, ale równocześnie bierzemy odpowiedzialność za jego przestrzeganie wobec swojej drużyny, harcerek, dla których powinniśmy być przykładem.

Zasada dobrowolności w harcerstwie pełni funkcję fundamentalną. Podczas swojego przyrzeczenia harcerskiego wypowiadałaś słowa: “Mam szczerą wolę” to znaczy, że to jest Twoja, niewymuszona chęć służby jako harcerka. Niech dobrowolność idzie w parze z naturalnością, bez podziałów na “ja w mundurze” i “ja bez munduru”.

 

pwd. Zuzanna Grabowska wędr.